-
/ 22
Jeśli potrafię przekazać uczucia, pokierować uczuciami, które płyną z ekranu tak, aby trafiły one do świadomości każdego człowieka – a ja wierzę w człowieka – to spełniłem swoje zadanie. Zadanie, które mnie wydaje się najwyższym: chodzi mi o humanizm. Odwołuję się do widza – człowieka, który powinien ten humanizm wchłonąć i odpowiedzieć na jego apel.
fragment przemówienia z 1949 roku
more -
/ 22
Zadaniem reżysera jest zamknąć w filmie tyle i tak podanych elementów, by zainicjował drogę ludzkich przeżyć i rozmyślań i zabezpieczyć właściwy jej kierunek. Film, jeśli jest dziełem sztuki, żyje znacznie dłużej niż przez dwie godziny seansu.
A. Ford, Piątka z ulicy Barskiej, rozm. J. Toeplitz, „Kwartalnik Filmowy” 1954, nr 2
Krzyżacy, 1960, reż. Ford Aleksander
Autor: Kubiak Tadeusz
-
/ 22
Jak długo sztuka nie będzie mówiła całej prawdy o życiu, tak długo nie będzie żadnej sztuki. Szukać tej prawdy, dobrej czy złej, musimy sami. Wszelka sztuka to są poszukiwania, to jest prekursorstwo.
z przemówienia na konferencji filmowej w Berlinie w 1956 roku
Ulica Graniczna, 1948, reż. Ford Aleksander
Autor: Gaus Jerzy
-
/ 22
LEGION ULICY
Dla pracy z aktorem próby analityczne są fundamentem. System prób stosuje konsekwentnie, od czasów „Legionu ulicy”. Bez prób aktor nie może w pełni opanować scenopisu realizowanego filmu, a przecież bez znajomości tekstu całości, a nie tylko własnej roli, trudno mu będzie stworzyć we własnej wyobraźni pełnokrwisty i konsekwentny obraz kreowanej postaci.
A. Ford, Piątka z ulicy Barskiej, rozm. J. Toeplitz, „Kwartalnik Filmowy” 1954, nr 2
Legion ulicy, 1932, reż. Ford Aleksander
-
/ 22
ULICA GRANICZNA
Nasi bohaterowie są mieszkańcami pewnej kamienicy warszawskiej w czasie okupacji. Ludzie różnych zawodów, poziomów intelektualnych i różnych przekonań politycznych. Przeważający udział w akcji biorą przy tym dzieci, a raczej (…) dorastająca młodzież.
A. Ford, Film o dziejach warszawskiej ulicy, rozm. K. Z., „Film” 1948, nr 8
Ulica Graniczna, 1948, reż. Ford Aleksander
In the photo: Złotnicki Jerzy (chłopiec) - aktor, Ford Aleksander (z wąskami) - reżyser, Broniewska Maria (z warkoczami) - aktorka
Autor: Gaus Jerzy
-
/ 22
ULICA GRANICZNA
Ulica Graniczna jest również bohaterką filmu. Obserwujemy, jak trzykrotnie zmienia swój wygląd w trzech różnych okresach. Po raz pierwszy widzimy Graniczną w 1939 roku, gdy ruch wielkomiejski nie przeszkadzał dzieciom grać na niej wesoło w piłkę nożną, po raz drugi, gdy wojska najeźdźcy wkraczały nią do stolicy (…), i wreszcie – gdy rozdarto ją na dwie części brutalnym murem rozdzielającym jakby dwa różne światy.
A. Ford, Film o dziejach warszawskiej ulicy, rozm. K. Z., „Film” 1948, nr 8
Ulica Graniczna, 1948, reż. Ford Aleksander
Autor: Gaus Jerzy
-
/ 22
ULICA GRANICZNA
Zarzucono mi u nas w swoim czasie, że „Ulica Graniczna”, film o warszawskim getcie, ma pesymistyczne zakończenie. Uważam, że w danym przypadku właśnie happy end działałby demobilizująco. Widz wychodziłby z kina uspokojony. A nie o to mi chodzi, ale o coś wręcz przeciwnego. Widz po obejrzeniu „Ulicy Granicznej” musi opuszczać salę projekcyjną z uczuciem, że sprawa faszyzmu i rasizmu, prześladowań człowieka – nie jest załatwiona. Musi w swoim sumieniu sprawę tę rozważyć i zrozumieć.
A. Ford, Piątka z ulicy Barskiej, rozm. J. Toeplitz, „Kwartalnik Filmowy” 1954, nr 2
Ulica Graniczna, 1948, reż. Ford Aleksander
Autor: Gaus Jerzy
-
/ 22
MŁODOŚĆ CHOPINA
Scenariusz jest pomyślany jako opowieść o młodych latach Chopina, a właściwie o okresie jego życia od lat 16 do osiągnięcia wieku dojrzałego. Tym niemniej film ma ukazać postać wielkiego kompozytora jak najpełniej i wszechstronnie.
A. Ford, Powstaje film o Chopinie, rozm. ZEN, „Film” 1951, nr 14
Młodość Chopina, 1951, reż. Ford Aleksander
In the photo: Nagy Władysław - asystent operatora obrazu, Ford Aleksander - reżyser, Wołłejko Czesław - aktor (role Chopin Fryderyk), Śmiałowski Igor - aktor
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
MŁODOŚĆ CHOPINA
Film ma pokazać Chopina na tle epoki, uwypuklić wpływ otoczenia, środowiska i wydarzeń politycznych, rozgrywających się w Polsce i w Europie w owych latach.
A. Ford, Film o dziejach warszawskiej ulicy, rozm. K. Z., „Film” 1948, nr 8
Młodość Chopina, 1951, reż. Ford Aleksander
In the photo: Ford Aleksander (na środku) - reżyser
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
MŁODOŚĆ CHOPINA
Do obsadzenia tytułowej roli należało podejść szczególnie uważnie i troskliwie. Po wielu próbach zdecydowaliśmy, by Chopina zagrał młody aktor scen warszawskich, Czesław Wołłejko.
A. Ford, Film o dziejach warszawskiej ulicy, rozm. K. Z., „Film” 1948, nr 8
Młodość Chopina, 1951, reż. Ford Aleksander
In the photo: Ford Aleksander - reżyser, Wołłejko Czesław - aktor (role Chopin Fryderyk)
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
MŁODOŚĆ CHOPINA
Wszystkie włączone do filmu utwory muzyczne Chopina zostały nagrane przez czołowych naszych pianistów: Halinę Czerny-Stefańską i Władysława Kędrę.
A. Ford, Film o dziejach warszawskiej ulicy, rozm. K. Z., „Film” 1948, nr 8
Młodość Chopina, 1951, reż. Ford Aleksander
In the photo: Nagy Władysław (pierwszy od lewej, wyżej) - asystent operatora obrazu, Grabowski Czesław (pierwszy od lewej, niżej) - asystent operatora obrazu, Kuźmiński Zbigniew (nad Fordem) - współpraca reżyserska, Ford Aleksander (w okularach) - reżyser
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
PIĄTKA Z ULICY BARSKIEJ
Zadowolony jestem, kiedy widz wychodzi z kina po obejrzeniu „Piątki z ulicy Barskiej”, zastanawiając się, czy słuszne jest, że chłopcy nie zostali ukarani. Ta refleksja, to pożyteczny ferment, który każe rozważyć wszystkie „pro” i „contra”, i doprowadzi do oceny moich bohaterów.
A. Ford, Piątka z ulicy Barskiej, rozm. J. Toeplitz, „Kwartalnik Filmowy” 1954, nr 2
Piątka z ulicy Barskiej, 1953, reż. Ford Aleksander
In the photo: Ford Aleksander (z lewej) - reżyser, Kowalczyk August - aktor
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
PIĄTKA Z ULICY BARSKIEJ
Wydaje mi się, że batalia moralna została w filmie rozegrana do końca, a jej prawne konsekwencje nastąpią już poza ekranem. W jakim duchu – o tym decyduje wynik zasadniczej ideowej bitwy. Chłopcy zostali wyraźnie z wrogiego obozu wyrwani. Niełatwo – dużo to kosztowało trudu i bólu. I w wypadku Kazka – zapłacił za to wyrwanie ceną własnej krwi. Chyba jakaś protokólarna relacja o nowym procesie chłopców nie jest potrzebna.
A. Ford, Piątka z ulicy Barskiej, rozm. J. Toeplitz, „Kwartalnik Filmowy” 1954, nr 2
Piątka z ulicy Barskiej, 1953, reż. Ford Aleksander
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
PIĄTKA Z ULICY BARSKIEJ
Chciałbym zwrócić uwagę na próby stylu stosowanego w „Piątce z ulicy Barskiej”. Nazwałbym go stylem ostrej, realistycznej romantyki. Przykład nagłego przejścia z Sylwestra do wiosennego pejzażu może dopomóc w wyjaśnieniu charakteru mego stylu.
A. Ford, Piątka z ulicy Barskiej, rozm. J. Toeplitz, „Kwartalnik Filmowy” 1954, nr 2
Piątka z ulicy Barskiej, 1953, reż. Ford Aleksander
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
PIĄTKA Z ULICY BARSKIEJ
Biorąc sprawy dosłownie – kwestionować można słuszność tytułu filmu „Piątka z ulicy Barskiej”. Może ten tytuł obiecuje więcej niż daje film. Z drugiej jednak strony – czy trzeba być aż tak ścisłym. Czy przypadkiem historia dwóch chłopców nie może więcej o całej piątce powiedzieć, niż relacja dokładna o losach wszystkich pięciu?
A. Ford, Piątka z ulicy Barskiej, rozm. J. Toeplitz, „Kwartalnik Filmowy” 1954, nr 2
Piątka z ulicy Barskiej, 1953, reż. Ford Aleksander
In the photo: Ford Aleksander (stoi, trzeci z lewej) - reżyser, Drapella Hubert (drugi z prawej, siedzi) - współpraca reżyserska, Kuźmiński Zbigniew (drugi z lewej) - współpraca reżyserska, Janczar Tadeusz (w wodzie, z prawej) - aktor
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
KRZYŻACY
Film historyczny może być bardziej współczesny niż ten, którego akcja toczy się w roku 1960. O aktualności filmu decyduje fakt, czy zagadnienia w nim poruszane są aktualne i bliskie współczesnemu człowiekowi.
A. Ford, O współczesności, filmie historycznym i krytyce, rozm. W. Czapińska, „Ekran” 1960, nr 4
Krzyżacy, 1960, reż. Ford Aleksander
In the photo: Karewicz Emil - aktor (role Władysław II Jagiełło, król Polski), Białoszczyński Tadeusz (zasłonięty) - aktor (role Janusz I Mazowiecki, książę mazowiecki), Ford Aleksander (stoi) - reżyser, Ziejewski Janusz (przy stole, pierwszy z prawej) - aktor, Pichelski Jerzy (przy stole, drugi z prawej) - aktor
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
KRZYŻACY
Urzeka mnie Sienkiewiczowska epika. Fabuła – żywa, zmienna. Akcja jest dobrze osadzona w krajobrazie średniowiecza, folklor i dynamiczny, współgrający z losem ludzi opis przyrody – oddany plastycznie. Bohaterowie są ciągle w drodze, na skrzyżowaniach dróg, na rozstajach – jest w tym prawda średniowiecza.
A. Ford, Przed bitwą pod Grunwaldem…, rozm. S. Janicki, „Film” 1959, nr 31
Krzyżacy, 1960, reż. Ford Aleksander
In the photo: Jahoda Mieczysław (pierwszy z prawej) - operator, Ford Aleksander (siedzi) - reżyser, niezidentyfikowany (na koniu) - aktor
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
KRZYŻACY
Są w „Krzyżakach” postacie na miarę, nie waham się użyć tego określenia, tragedii szekspirowskich. Wspomnę chociażby Juranda i Zygfryda de Löwe. Występuje Jagienka, której pełnokrwistość jest przysłowiowa. Jej kobiecość polega przecież w głównej mierze na sile i jest to zgodne z prawdą historyczną o kobietach tych czasów.
A. Ford, Przed bitwą pod Grunwaldem…, rozm. S. Janicki, „Film” 1959, nr 31
Krzyżacy, 1960, reż. Ford Aleksander
In the photo: Modrzyńska Urszula (tyłem, przy koniu) - aktorka, Stoor Mieczysław (przy koniu) - aktor, Rydzewski Ryszard (pierwszy z prawej) - współpraca reżyserska, Kuźmiński Zbigniew (drugi z prawej) - reżyser II, Ford Aleksander (trzeci z prawej) - reżyser, Jahoda Mieczysław (za kamerą) - operator
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
KRZYŻACY
Usunęliśmy jaskrawe anachronizmy i ahistoryzmy. Sienkiewicz był na przykład zasugerowany opinią Długosza o Jagielle, pełną sprzeczności i niesprawiedliwą. Tymczasem Jagiełło nie był wcale płaczliwym bigotem, lecz mądrym, przebiegłym, rzutkim strategiem, kierującym całą bitwą.
A. Ford, Przed bitwą pod Grunwaldem…, rozm. S. Janicki, „Film” 1959, nr 31
Krzyżacy, 1960, reż. Ford Aleksander
Autor: Kubiak Tadeusz
-
/ 22
PIERWSZY DZIEŃ WOLNOŚCI
Gdy adaptowaliśmy sztukę, zależało nam na wyostrzeniu wielu spraw. Chcieliśmy zrobić film bezkompromisowy, stawiać problemy z całą otwartością, nie tonować, pokazać prawdę. Postawy bohaterów, tych, którzy wyszli z oflagu, nie są więc rysowane w sposób łagodny i upiększony.
O swym najnowszym filmie „Pierwszy dzień wolności” mówi Aleksander Ford, rozm. S. Janicki, „Film” 1964, nr 51/52
Pierwszy dzień wolności, 1964, reż. Ford Aleksander
In the photo: Wieżan Tadeusz - operator, Ford Aleksander - reżyser
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
PIERWSZY DZIEŃ WOLNOŚCI
Tadeusz Łomnicki grał Jana w teatrze. To go wzbogaciło, ale nie zamknęło drogi do rozwinięcia tej postaci w filmie (…) Beata Tyszkiewicz odpowiada zewnętrznie Indze (…) Tadeusz Fijewski grał dotychczas w filmie przede wszystkim role komediowe; postać niemieckiego lekarza w „Pierwszym dniu wolności” – to postać tragiczna.
O swym najnowszym filmie „Pierwszy dzień wolności” mówi Aleksander Ford, rozm. S. Janicki, „Film” 1964, nr 51/52
Pierwszy dzień wolności, 1964, reż. Ford Aleksander
In the photo: Janczak Tadeusz (pierwszy od lewej) - współpraca operatorska, Ford Aleksander (siedzi, na środku ) - reżyser, Łomnicki Tadeusz - aktor
Autor: Urbanowicz Wojciech
-
/ 22
PIERWSZY DZIEŃ WOLNOŚCI
„Pierwszy dzień wolności” jest czarno-białym filmem szerokoekranowym. Po raz wtóry przekonałem się, że twierdzenie jakoby szeroki ekran narzucał konieczność operowania przede wszystkim średnimi planami czy uniemożliwiał zmianę planów – jest absolutnie fałszywe.
O swym najnowszym filmie „Pierwszy dzień wolności” mówi Aleksander Ford, rozm. S. Janicki, „Film” 1964, nr 51/52
Pierwszy dzień wolności, 1964, reż. Ford Aleksander
In the photo: Ford Aleksander - reżyser
Autor: Urbanowicz Wojciech