Jerzy Bielak

(ur. 1926 w Katowicach) Asystent operatora, szwenkier i fotosista. Już w czasie studiów w łódzkiej Szkole Filmowej rozpoczął pracę jako asystent operatora Władysława Forberta przy filmach „Trudna miłość” Różewicza i „Godziny nadziei” Rybkowskiego. Od początku związał się również z łódzką Wytwórnią Filmów Fabularnych. Po ukończeniu studiów w 1955 roku awansował na szwenkiera. Zajął się również robieniem fotosów.

Był jednym z pierwszych polskich fotosistów, który otrzymał możliwość wykonania barwnych zdjęć: przy filmach Janusza Nasfetera „Małe dramaty” i „Kolorowe pończochy”. Wprawdzie papierowe fotosy z negatywów Bielaka, które w 1960 roku reprodukowano z okazji premier obu filmów, były czarno-białe – wyjątek stanowiła publikacji dwóch z nich w tygodniku „Ekran” – ale kolorowe negatywy przetrwały i zeskanowane dziś ujawniły wciąż żywe barwy.

To również Jerzy Bielak wykonał fotosy do „Lekarstwa na miłość” Batorego, jednego z najbardziej warszawskich filmów. Na zdjęciach Bielaka widać głównych bohaterów w słynnej w tamtych latach kawiarni CDT z Alei Jerozolimskich czy przed modernistycznym pawilonem Supersamu przy Placu Unii Lubelskiej. Bielak umiał wpisać fotografowanych aktorów w miejski krajobraz, eksponując jego architekturę, która stawała się czymś więcej niż tłem. Dlatego jego fotosy do „Lekarstwa na miłość” stanowią do dziś jeden z najbardziej interesujących przykładów plenerowej fotografii filmowej. A przy „Lekarstwie na miłość” Bielak wykonał jeszcze ikoniczny fotos Kaliny Jędrusik, która okryta tylko ręcznikiem odbiera ze zmysłowo przymkniętymi oczami telefon.

oprac. Piotr Śmiałowski

Filmografia Bielaka jako fotosisty:

1958 – „Małe dramaty”

1959 – „Sygnały”

1960 – „Kolorowe pończochy”

1963 – „Kryptonim Nektar”   

1965 – „Lekarstwo na miłość”   

Galeria

• 
  Strona czasopisma Ekran z kolorowymi fotosami Bielaka
• 
  Rewers fotosu do filmu „Lekarstwo na miłość” z pieczątkami Jerzego Bielaka i kierownictwa produkcji