100. rocznica urodzin Irminy Romanis

2 lutego 100 lat ukończyła Pani Irmina Romanis, nestorka polskich charakteryzatorek filmowych. W kinie zakochała się już w dzieciństwie, po wojnie zaczęła naukę w łódzkiej Szkole Charakteryzacji Artystycznej dla Teatru i Filmu, skąd, już jako jej absolwentka trafiła do Przedsiębiorstwa Państwowego „Film Polski”. Pracę na planie filmowym zaczynała od asystowania przedwojennej mistrzyni charakteryzacji Kazimierze Narkiewicz przy „Domu na pustkowiu” (1949) Jana Rybkowskiego, reżysera, z którym w przyszłości spotka się nie raz („Kapelusz pana Anatola”, 1957; „Ostatni strzał”, 1958; „Kariera Nikodema Dyzmy”, 1980).

Jej samodzielnym debiutem w roli głównej charakteryzatorki była „Załoga” (1951) Jana Fethkego. Przez kolejne trzy dekady pracowała m.in. ze Stanisławem Lenartowiczem („Pigułki dla Aurelii”, 1958), Tadeuszem Chmielewskim („Gdzie jest generał”, 1963; „Jak rozpętałem drugą wojnę światową”, 1969), Anną Sokołowską („Beata”, 1964; „Inna”, 1976) i Januszem Majewskim („Zazdrość i medycyna”, 1973; „Lekcja martwego języka”, 1979, „Królowa Bona”, 1980).

Filmografię Irminy Romanis zamyka „Dom wariatów” (1984) Marka Koterskiego, a szczególne miejsce w niej zajmuje „Jak być kochaną” (1962) Wojciecha Jerzego Hasa, bo twarz Felicji (Barbara Krafftówna), obok głosu bohaterki, jest najważniejszym elementem tego niezwykłego filmu – twarz ze starannym makijażem, podkreślającym (pomysł charakteryzatorki) oczy bohaterki. Twarz będącą jednym z ikonicznych obrazów polskiego kina.

Jubilatce składamy serdeczne życzenia zdrowia, szczęścia i wszelkiej pomyślności.   

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć Irminy Romanis w serwisie Fototeka