Biography:
Czołowy aktor przedwojenny – teatralny, filmowy oraz kabaretowy, także uzdolniony pieśniarz, który wylansował wiele szlagierów, m.in. słynne niemieckie tango Całuję twoją dłoń, madame z polskimi słowami Andrzeja Własta.
Urodził się 24 lipca 1900 roku w Warszawie – zmarł 31 maja 1958 roku w Warszawie. Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii; uczył się także prawa na Uniwersytecie Warszawskim oraz aktorstwa w Warszawskiej Szkole Gry Sceniczno-Filmowej Niny Niovilli. Zaczynał od teatrów warszawskich – Reduty, Polskiego i Narodowego, a następnie grał na scenach Lwowa, Poznania i Łodzi. Szczególnie pociągał go lekki repertuar, stąd częste występy w teatrzykach rewiowych, operetce i kabaretach, m.in. Morskim Oku, Cyruliku Warszawskim, Perskim Oku, Kameleonie. Po wojnie związał się z teatrami stołecznymi: Małym (1947), Klasycznym (1948-1949), Polskim (1949-1958).
W kinie preferował także lekki repertuar – komedię, musical, melodramat. Stworzył typ amanta o miękkim dźwięcznym głosie, który często swe uczucia wyjawia w formie śpiewanej. Na ekranie zadebiutował epizodyczną rola doktora w Czerwonym błaźnie (1926) Henryka Szaro, kryminale rozgrywającym się w scenerii jednego z warszawskich kabaretów. Większe role otrzymał pięć lat później w dwóch sensacyjnych filmach Ryszarda Ordyńskiego – Kobieta, która się śmieje oraz Głos serca (1931); w obu wcielił się w adwokata. Pierwszą główną rolę amanta zagrał w komedii pomyłek Jana Nowiny-Przybylskiego i Michała Waszyńskiego Panienka z poste restante (1935). A potem przyszedł szereg podobnych kreacji – komediowych, zalotnych, rozśpiewanych, m.in.: Fred, syn hrabiego Orzelskiego w Ada! To nie wypada! (1936) Konrada Toma, Janek, syn prezesowej Okszy w Jadzi (1936) i hokeista Jerzy Piątek w Sportowcu mimo woli (1939) Mieczysława Krawicza, czy wcielenia podwójne: porucznika Niko i hrabiego Quanti w Manewrach miłosnych (1935) Nowiny-Przybylskiego i Toma oraz Sebastiana Marii Rajmunda, hrabiego de Santis i urzędnika Ministerstwa Ochrony Moralności Publicznej w Pani minister tańczy (1937) Juliusza Gardana. Zagrał w 26 filmach.
W 2009 roku Marek Maldis poświęcił mu dokument Już nie zapomnisz mnie, zapożyczając jego tytuł z wylansowanej przez aktora piosenki, pochodzącej z Zapomnianej melodii (1938) Toma i Jana Fethke.
Urodził się 24 lipca 1900 roku w Warszawie – zmarł 31 maja 1958 roku w Warszawie. Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii; uczył się także prawa na Uniwersytecie Warszawskim oraz aktorstwa w Warszawskiej Szkole Gry Sceniczno-Filmowej Niny Niovilli. Zaczynał od teatrów warszawskich – Reduty, Polskiego i Narodowego, a następnie grał na scenach Lwowa, Poznania i Łodzi. Szczególnie pociągał go lekki repertuar, stąd częste występy w teatrzykach rewiowych, operetce i kabaretach, m.in. Morskim Oku, Cyruliku Warszawskim, Perskim Oku, Kameleonie. Po wojnie związał się z teatrami stołecznymi: Małym (1947), Klasycznym (1948-1949), Polskim (1949-1958).
W kinie preferował także lekki repertuar – komedię, musical, melodramat. Stworzył typ amanta o miękkim dźwięcznym głosie, który często swe uczucia wyjawia w formie śpiewanej. Na ekranie zadebiutował epizodyczną rola doktora w Czerwonym błaźnie (1926) Henryka Szaro, kryminale rozgrywającym się w scenerii jednego z warszawskich kabaretów. Większe role otrzymał pięć lat później w dwóch sensacyjnych filmach Ryszarda Ordyńskiego – Kobieta, która się śmieje oraz Głos serca (1931); w obu wcielił się w adwokata. Pierwszą główną rolę amanta zagrał w komedii pomyłek Jana Nowiny-Przybylskiego i Michała Waszyńskiego Panienka z poste restante (1935). A potem przyszedł szereg podobnych kreacji – komediowych, zalotnych, rozśpiewanych, m.in.: Fred, syn hrabiego Orzelskiego w Ada! To nie wypada! (1936) Konrada Toma, Janek, syn prezesowej Okszy w Jadzi (1936) i hokeista Jerzy Piątek w Sportowcu mimo woli (1939) Mieczysława Krawicza, czy wcielenia podwójne: porucznika Niko i hrabiego Quanti w Manewrach miłosnych (1935) Nowiny-Przybylskiego i Toma oraz Sebastiana Marii Rajmunda, hrabiego de Santis i urzędnika Ministerstwa Ochrony Moralności Publicznej w Pani minister tańczy (1937) Juliusza Gardana. Zagrał w 26 filmach.
W 2009 roku Marek Maldis poświęcił mu dokument Już nie zapomnisz mnie, zapożyczając jego tytuł z wylansowanej przez aktora piosenki, pochodzącej z Zapomnianej melodii (1938) Toma i Jana Fethke.
Jerzy Armata
źródło: www.akademiapolskiegofilmu.pl
Kind of photos::
- Do filmu (104)
- Pozowane (1)
- Próbne (4)
- Scena niewykorzystana w filmie (2)
- Werk (2)
Color of photos::
- Czarno-biały (98)
- Sepia (15)
Related topics:
- 1930 - Janko Muzykant (3) jako aktor
- 1931 - Głos serca (2) jako aktor
- 1933 - Dzieje grzechu [1933] (2) jako aktor
- 1934 - Córka generała Pankratowa (3) jako aktor
- 1935 - Manewry miłosne (36) jako aktor
- 1936 - Ada, to nie wypada! (3) jako aktor
- 1936 - Jadzia (14) jako aktor
- 1937 - Pani minister tańczy (3) jako aktor
- 1937 - Królowa przedmieścia (1) jako aktor
- 1938 - Kobiety nad przepaścią (1) jako aktor
- 1938 - Zapomniana melodia (10) jako aktor
- 1939 - Sportowiec mimo woli (7) jako aktor
- 1939 - Złota maska (15) jako aktor
- 1939 - Biały Murzyn (3) jako aktor
- 1939 - Trzy serca (5) jako aktor
- 1955 - Godziny nadziei (1) jako aktor
- 1956 - Nikodem Dyzma (3) jako aktor
- 1960 - Upiór w pałacu (1) jako aktor
Photos:
