Zbigniew Hartwig

(ur. 1923 w Radomsku, zm. ?). Szwenkier i fotosista. Absolwent łódzkiej Szkoły Filmowej z 1951 roku. Pracował we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych. Jeden z najbardziej cenionych szwenkierów w polskiej kinematografii. Szwenkowanie łączył z kolei z fotosowaniem. Z zamiłowania był bowiem fotografikiem i malarzem, którego – jak sam deklarował – najbardziej interesowała możliwość komponowania kadru i obrazu. „Uważam, że właśnie szwenkier” – mówił Hartwig – „ma możliwość ostatecznego definiowania filmu. I to decydowanie o kształcie wizualnym obrazu bardzo sobie cenię”¹.

Dzięki temu jego fotosy były bardzo zbliżone do wizualnego kształtu sceny, który sam wcześniej ustalał. Wykonał przede wszystkim pamiętne fotosy do filmów „Rękopis znaleziony w Saragossie” Hasa czy „Salto” Konwickiego, uchwytując najważniejsze pozy i cechy postaci, które stworzył w obu filmach Zbigniew Cybulski.

Hartwig miał ściśle sprecyzowany pogląd na pracę szwenkiera i fotosisty: „Nie chodzi o pocztówkowe piękno” – tłumaczył – „lecz o umiejętność maksymalnie lapidarnego przekazania zaplanowanych treści i klimatu. Wiadomo, że tę samą scenę można rozmaicie sfotografować. I za każdym razem będzie ona co innego oznaczać (...) Chyba jedynym kryterium sprawdzającym jest poznanie odbioru: czy wynik tych naszych działań trafia do widzów, do ich wyobraźni w sposób zamierzony”².

Oprac. Piotr Śmiałowski

Filmografia Hartwiga jako fotosisty (niepełna):

1960 – „Powrót”

1963 – „Naprawdę wczoraj”

1964 – „Rękopis znaleziony w Saragossie”

1965 – „Salto”

1972 – „Ocalenie” (wespół z Janem Ossowskim)

Galeria

• 
  Wglądówka negatywowa z filmu „Ocalenie” z adnotacją Hartwiga