-
/ 15
(ur. 1942 w Warszawie, zm. 2020 tamże). Wybitna fotosistka filmowa. Absolwentka Wydziału Operatorskiego łódzkiej Szkoły Filmowej. „Nie zawsze byłam pokorna, ale byłam konsekwentna” – mówiła o sobie. - Zawsze ubolewałam nad swoją anonimowością. Niewiele umiałam zdając do szkoły filmowej (przez całą szkołę prowadził mnie profesor Jerzy Toeplitz). Szkoła nauczyła mnie wszystkiego. Słuchałam Kazimierza Konrada, Jerzego Mierzejewskiego, Krystyny Zwolińskiej, kochanego Stasia Wohla. Dlaczego nie uprawiam zawodu?... na początku było bardzo trudno – a ja byłam bardzo niecierpliwa…zostałam fotosistą…”.
Koniec wakacji [1974], 1974, reż. Jędryka Stanisław
na zdjęciu: Pajchel Renata - fotosistka
Autor: Hałatek Zbigniew
-
/ 15
Pajchel po studniach nie stanęła nigdy za kamerą jako operatorka filmowa. Pierwsze fotosy wykonała jeszcze jako studentka do filmu „Dwa żebra Adama” Morgensterna z 1963 roku. Robiła je aparatem Pentacon Six. Gdy wygrała konkurs Międzynarodowego Instytutu Mody, wyjechała do Paryża, gdzie przez dwa lata praktykowała pod okiem znakomitego fotografa Hermana Leonarda, dokumentującego m.in. pracę twórców muzyki jazzowej. Po powrocie do Polski zawodowo zajęła się robieniem fotosów. Przywiozła zza granicy aparat Bronica o formacie 4,5 x 6, dający pełną możliwość wykorzystania klatki filmowej i odpowiadający formatowi filmu. „Ona pierwsza – mówi operator Kurt Weber – traktowała pracę na planie jak reporter, a nie jak teatralny fotograf. Inni fotosiści aranżowali sytuację aktorską dla własnych potrzeb, co pociągało za sobą dyskusję z aktorami czy z mistrzem oświetlenia (…). W tej tradycji system pracy Renaty Pajchel był czymś nowym, czymś nowoczesnym i bardziej adekwatnym do tempa pracy ekipy filmowej”.
Dagny, 1976, reż. Sandoy Haakon
na zdjęciu: Samosiuk Zygmunt (stoi, drugi od prawej) - operator, Sandoy Haakon (siedzi, z lewej) - reżyser, Pajchel Renata (z aparatem, centralnie) - fotosistka, Sołtysik Andrzej (najniżej) - współpraca produkcyjna
Autor: Pajchel Renata
-
/ 15
Pajchel jako pierwsza w Polsce zaczęła korzystać ze specjalnej osłony dźwiękoszczelnej na aparat, która ściągnęła z Los Angeles. Pozwalała ona robić zdjęcia w trakcie trwania ujęcia, bez charakterystycznego dźwięku migawki.
Dziadek do orzechów, 1967, reż. Bielińska Halina
na zdjęciu: Kijowski Maciej - operator kamery, Bielińska Halina - reżyser, Zakrzewski Andrzej - współpraca reżyserska, Pomaski Janusz - aktor, Migielska Leokadia - współpraca reżyserska, Forbert Władysław - operator, Gliński Wieńczysław - aktor, Pajchel Renata - fotosistka
Autor: Troszczyński Jerzy
-
/ 15
Pajchel jeszcze przed rozpoczęciem produkcji filmu czytała jego scenariusz, by zyskać pewne wyobrażenie o całości. Uważała, że dobry fotos przekazuje klucz do całej historii i od razu pozwala rozpoznać, z jakiego filmu pochodzi. Dlatego na planie zawsze szukała czegoś wizualnie charakterystycznego, co mogłoby zafunkcjonować jak ikona. Tak stało się na przykład ze słynnym fotosem z „Wesela” Wajdy, na którym Marek Walczewski jako Gospodarz trzyma zloty róg i szablę.
Kolejność uczuć, 1993, reż. Piwowarski Radosław
na zdjęciu: Adamek Witold - operator, Pajchel Renata - fotosistka
Autor: Fus Krzysztof
-
/ 15
Pajchel nawiązała współpracę z Andrzejem Wajdą w 1967 roku i od tej pory przez blisko trzydzieści lat będzie towarzyszyć reżyserowi na planach jego filmów. „Nasza współpraca zaczęła się od zabawnego zgrzytu” – mówiła Pajchel. „Przyniosłam Wajdzie wybrane zdjęcia fotosowe do filmu »Wszystko na sprzedaż«. Zupełnie mu się nie spodobały i wszystkie je chciał odrzucić. Ale ja byłam pewna swojego wyboru i zrobiłam wszystko, żeby Wajdę przekonać. W końcu zgodził się, a potem zaufał mi do tego stopnia, że dał mi wolną rękę przy wyborze fotosów, które składały się na zestaw reklamowy kolejnych jego filmów”. Potem Pajchel współpracowała również z Krzysztofem Zanussim, Agnieszką Holland, Jerzym Hoffmanem, Krzysztofem Kieślowskim, Januszem Majewskim czy Piotrem Szulkinem.
Kontrakt [1980], 1980, reż. Zanussi Krzysztof
na zdjęciu: Lubaszenko Edward - aktor, Pajchel Renata - fotosistka, Dykiel Bożena - aktorka, Idziak Sławomir - operator, Gajos Janusz - aktor, Kolberger Krzysztof - aktor, Komorowska Maja - aktorka, Jarosz Magdalena - aktorka
Autor: Pieńkowski Romuald
-
/ 15
Od 2004 roku pracowała na aparatach cyfrowych. Nie ukrywała jednak, ze jest to już zupełnie inna fotografia. „[Wcześniej] istniało cos takiego jak wyobrażenie o zdjęciu, sposób kadrowania, wszystko to było ważne, ponieważ do chwili, kiedy się je zobaczyło, mijał jakiś czas. Teraz już tak nie jest. Nie zdarzy się już żaden cud, żadna magia nie istnieje”.
Ktokolwiek wie..., 1966, reż. Kutz Kazimierz
na zdjęciu: Pajchel Renata - fotosistka
Autor: Troszczyński Jerzy
-
/ 15
Panny z Wilka, 1979, reż. Wajda Andrzej
na zdjęciu: niezidentyfikowany - ?, Pajchel Renata - fotosistka, Łazarkiewicz Magdalena - współpraca reżyserska, Wajda Andrzej - reżyser, Kłosiński Edward - operator
Autor: Kośnik Jerzy
-
-
/ 15
1985 – „Ognisty anioł”
1985 – „Kronika wypadków miłosnych”
1986 – „Biały smok”
1986 – „Nieproszony gość”
1987 – „Cyrk odjeżdża”
1987 – „Pociąg do Hollywood”
1988 – „Dotknięci”
1988 – „Obywatel Piszczyk”
1988 – „Piłkarski poker”
1988 – „Mistrz i Małgorzata”
1988 – „Biesy”
1989 – „Ostatni prom”
1989 – „Marcowe migdały” (wespół z Wiktorem Nitkiewiczem)
1990 – „Kramarz”
1990 – „Ucieczka z kina Wolność”
1990 – „Korczak”
1990 – „Europa Europa”
1991 – „Panny i wdowy”
1992 – „Zwolnieni z życia”
1992 – „Szwadron”
1992 – „Pierścionek z orłem w koronie”
1993 – „Dwa księżyce”
1993 – „Kolejność uczuć”
1993 – „Pożegnanie z Marią”
1993 – „Do widzenia wczoraj”
1994 – „Diabelska edukacja”
1994 – „Spis cudzołożnic”
1994 – „Polska śmierć”
1995 – „Horror w Wesołych Bagniskach”
1995 – „Girl guide”
1995 – „Wielki tydzień”
1996 – „Panna nikt”
1996 – „Dzień wielkiej ryby”
1996 – „Bar Atlantic”
1997 – „Ciemna strona Wenus”
1997 – „Pokój 107”
1998 – „Siedlisko”
1998 – „Poniedziałek”
2000 – „Daleko od okna”
2000 – „Żółty szalik”
2001 – „Wtorek”
2002 – „Wszyscy święci”
2004 – „Czwarta władza”
2005 – „Parę osób, mały czas”
2006 – „Miłość w przejściu podziemnym”
2006 – „S@motność w sieci”
2007 – „Braciszek”
2009 – „Ile waży koń trojański”
2011 – „Księstwo”Polowanie na muchy, 1969, reż. Wajda Andrzej
na zdjęciu: Grochowicz Krystyna - sekretariat planu, Pajchel Renata - fotosistka, Wajda Andrzej - reżyser
Autor: Troszczyński Jerzy
-
/ 15
Polowanie na muchy, 1969, reż. Wajda Andrzej
na zdjęciu: Sumik Roman (z aparatem) - fotoreporter, Wajda Andrzej (w środku) - reżyser, Pajchel Renata (w głebi, z aparatem) - fotosistka, Budkiewicz Jan (w głębi) - współpraca reżyserska, Janczak Tadeusz (idzie) - współpraca operatorska
Autor: Troszczyński Jerzy
-
/ 15
Przygody psa Cywila, 1970, reż. Szmagier Krzysztof
na zdjęciu: Pajchel Renata - fotosistka
-
/ 15
więcej -
/ 15
więcej -
/ 15
Szyfry, 1966, reż. Has Wojciech Jerzy
na zdjęciu: Pajchel Renata - fotosistka, niezidentyfikowany - ?
Autor: Kubiak Tadeusz
-
/ 15
Weekend z dziewczyną, 1968, reż. Nasfeter Janusz
na zdjęciu: Pajchel Renata - fotosistka