Mieczysław Krawicz był jednym z najbardziej wszechstronnych twórców przedwojennego kina. Urodził się 1 stycznia 1893 roku w Warszawie. Tu skończył szkołę, a studia odbył w Niemczech. W roku 1922 Aleksander Hertz i Stanisław Szebego namówili go na pracę w wytwórni Sfinks. Początkowo zajmował się sprawami biurowymi, potem projektowaniem dekoracji, organizacją zdjęć i produkcji, aż wreszcie sam stanął za kamerą.

W  roku 1930 razem ze Zbigniewem Gniazdowskim i Stanisławem Szebego założył wytwórnię Blok, w której najpierw pełnił funkcję kierownika produkcji, a później reżysera. W tej dziedzinie odniósł największe sukcesy. Zadebiutował jeszcze w okresie kina niemego (Grzeszna miłość, 1929), jednak najważniejsze filmy zrealizował w latach 30-tych; m.in. popularne komedie – Dwie Joasie, Jadzia, Paweł i Gaweł i melodramaty -Skłamałam (1937), Moi rodzice rozwodzą się (1938). Do najciekawszych realizacji w jego dorobku należy Jego wielka miłość, w którym razem ze Stanisławą Perzanowską dał Stefanowi Jaraczowi możliwość stworzenia wielkiej kreacji filmowej.

W połowie lat 30-tych Krawicz pełnił funkcję Sekretarza Generalnego Rady Naczelnej Przemysłu Filmowego w Polsce oraz wiceprezesa Polskiego Związku Producentów Filmowych.

We wrześniu 1939 roku Mieczysław Krawicz dołączył do ekipy filmowej Dowództwa Obrony Warszawy, w której działali również jego koledzy m.in. Juliusz Gardan, Jerzy Zarzycki, Jerzy Gabryjelski, Stanisław Lipiński iHenryk Vlassak. Był szefem operatorów, którzy dokumentowali w stolicy działania wojenne, w tym także Powstanie Warszawskie. 

Zginął we wrześniu 1944 roku w Warszawie.  
 

Renata Wąsowska
źródło: www.nitrofilm.pl