
Biogram:
Bardzo długo obsadzano go w rolach „chłopięcych”. „Władysław Kowalski wkroczył do filmu polskiego w postaci Chłopca. Stworzył serię ról ludzi młodych, niedoświadczonych, wchodzących w życie” – pisał na łamach „Ekranu” (nr 46/1970) Konrad Eberhardt, jeden z najwybitniejszych naszych krytyków. „Ta przyklejona do mnie etykietka bardzo mi przeszkadzała i zamykała pewien krąg ról, interesujących, bogatych i niezbędnych dla mojego aktorskiego zawodu. Dlatego zrobię też wszystko, aby wyrwać się z tej młodości” – ripostował aktor w „Tygodniku Kulturalnym” rok później. I zrobił, bo aktorstwo najwyższych lotów polega właśnie na przełamywaniu obsadowych stereotypów.
Urodził się 24 lutego 1936 roku w Żurawcach koło Tomaszowa Lubelskiego. Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1957). Po studiach związał się z gdańskim Teatrem Wybrzeże (1959-1960), a następnie z teatrami stołecznymi: Ateneum (1960-1974), Powszechnym (1974-2005) i Dramatycznym (od 2005).
Na ekranie zadebiutował w 1960 roku, partnerując Lidii Wysockiej w Rozstaniu Wojciech Jerzego Hasa, melancholijnej opowieści o kobiecie, która po latach przyjeżdża do rodzinnego miasteczka. W pociągu poznaje Olka, młodego chłopaka, w którego wcielił się Kowalski. Spędzają razem noc. Rankiem każde pójdzie w swoją stronę. Podobną rolę zagrał w kolejnym – zupełnie innym – filmie Hasa, zatytułowanym Złoto (1961), rozgrywającym się w turoszowskim kombinacie, gdzie podejmuje pracę młody chłopak. Nikt nic o nim nie wie, zaś on sam zachowuje się dość tajemniczo. W miasteczku pojawia się poszukujący go mężczyzna. Okazuje się, że chłopiec, pracując w poprzednim przedsiębiorstwie jako kierowca, przejechał kogoś nocą na szosie, a teraz ucieka przed odpowiedzialnością i karą. Ofiarą okazał się... pies. Reżyserzy często – w jego wypadku – szli podobnym kluczem obsadowym, angażując go ze względu na młodzieńczą urodę do ról wrażliwych, niedoświadczonych życiowo chłopców. Apogeum tego typu ról była świetna kreacja Jerzego w serialu Kolumbowie (1970) Janusza Morgensterna, opartym na dwóch pierwszych tomach popularnej powieści Romana Bratnego.
Udaną próbą przełamania stereotypu obsadowego okazała się interesująca rola lekarza w Trzeba zabić tę miłość (1972), również Morgensterna, wnikliwej próbie sportretowania pary młodych ludzi dość nieporadnie wkraczających w dorosłe życie. Kilka znakomitych portretów dojrzałych mężczyzn stworzył Kowalski w kolejnych filmach, m.in.: Filipa, przyjaciela głównego bohatera, w Mniejszym niebie (1980) Morgensterna, redaktora w Bez miłości (1980) Barbary Sass, ojca w Dreszczach (1981) Wojciecha Marczewskiego, komisarza w Medium (1985) Jacka Koprowicza. Jego największą kreacją z tego okresu pozostaje postać Jakuba Rosenberga, intelektualisty próbującego za wszelką cenę ocalić godność, w Kartce z podróży (1983), debiutanckim filmie Waldemara Dzikiego, będącym przejmującą adaptacją powieści Ladislava Fuksa Pan Teodor Mundstock, rozgrywającej się w pierwszych latach wojny za murami getta.
Potem przyszły kolejne, pogłębione psychologicznie, wizerunki mężczyzn w sile wieku, jak m.in.: Władysław Janota-Czerkański (inspirowany Kazimierzem Junoszą-Stępowskim) w Oszołomieniu (1988) Jerzego Sztwiertni, doktor w Cyndze (1991) Leszka Wosiewicza, Ernst Ruppert w Saunie (1992) czy jeden z profesorów pozostających w czasie tragicznych wydarzeń na bocznym torze w odłączonym od składu wagonie kolejowym w Poznaniu 56 (1998) Filipa Bajona. Na uwagę zasługuje także rola profesora „Alcybiadesa” w Sponie (1998) Waldemara Szarka, ekranizacji bestsellerowej powieści Edmunda Niziurskiego, która przyniosła aktorowi Poznańskie Koziołki w konkursie polskim Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza „Ale Kino!” w Poznaniu (1998). Niezwykle przejmujące, choć drugoplanowe role stworzył w filmach Andrzeja Wajdy – Jankiela w ekranizacji Pana Tadeusza (1999) oraz profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katyniu (2007).
Zmarł 29 października 2017 r. w wielu 81 lat.
Urodził się 24 lutego 1936 roku w Żurawcach koło Tomaszowa Lubelskiego. Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1957). Po studiach związał się z gdańskim Teatrem Wybrzeże (1959-1960), a następnie z teatrami stołecznymi: Ateneum (1960-1974), Powszechnym (1974-2005) i Dramatycznym (od 2005).
Na ekranie zadebiutował w 1960 roku, partnerując Lidii Wysockiej w Rozstaniu Wojciech Jerzego Hasa, melancholijnej opowieści o kobiecie, która po latach przyjeżdża do rodzinnego miasteczka. W pociągu poznaje Olka, młodego chłopaka, w którego wcielił się Kowalski. Spędzają razem noc. Rankiem każde pójdzie w swoją stronę. Podobną rolę zagrał w kolejnym – zupełnie innym – filmie Hasa, zatytułowanym Złoto (1961), rozgrywającym się w turoszowskim kombinacie, gdzie podejmuje pracę młody chłopak. Nikt nic o nim nie wie, zaś on sam zachowuje się dość tajemniczo. W miasteczku pojawia się poszukujący go mężczyzna. Okazuje się, że chłopiec, pracując w poprzednim przedsiębiorstwie jako kierowca, przejechał kogoś nocą na szosie, a teraz ucieka przed odpowiedzialnością i karą. Ofiarą okazał się... pies. Reżyserzy często – w jego wypadku – szli podobnym kluczem obsadowym, angażując go ze względu na młodzieńczą urodę do ról wrażliwych, niedoświadczonych życiowo chłopców. Apogeum tego typu ról była świetna kreacja Jerzego w serialu Kolumbowie (1970) Janusza Morgensterna, opartym na dwóch pierwszych tomach popularnej powieści Romana Bratnego.
Udaną próbą przełamania stereotypu obsadowego okazała się interesująca rola lekarza w Trzeba zabić tę miłość (1972), również Morgensterna, wnikliwej próbie sportretowania pary młodych ludzi dość nieporadnie wkraczających w dorosłe życie. Kilka znakomitych portretów dojrzałych mężczyzn stworzył Kowalski w kolejnych filmach, m.in.: Filipa, przyjaciela głównego bohatera, w Mniejszym niebie (1980) Morgensterna, redaktora w Bez miłości (1980) Barbary Sass, ojca w Dreszczach (1981) Wojciecha Marczewskiego, komisarza w Medium (1985) Jacka Koprowicza. Jego największą kreacją z tego okresu pozostaje postać Jakuba Rosenberga, intelektualisty próbującego za wszelką cenę ocalić godność, w Kartce z podróży (1983), debiutanckim filmie Waldemara Dzikiego, będącym przejmującą adaptacją powieści Ladislava Fuksa Pan Teodor Mundstock, rozgrywającej się w pierwszych latach wojny za murami getta.
Potem przyszły kolejne, pogłębione psychologicznie, wizerunki mężczyzn w sile wieku, jak m.in.: Władysław Janota-Czerkański (inspirowany Kazimierzem Junoszą-Stępowskim) w Oszołomieniu (1988) Jerzego Sztwiertni, doktor w Cyndze (1991) Leszka Wosiewicza, Ernst Ruppert w Saunie (1992) czy jeden z profesorów pozostających w czasie tragicznych wydarzeń na bocznym torze w odłączonym od składu wagonie kolejowym w Poznaniu 56 (1998) Filipa Bajona. Na uwagę zasługuje także rola profesora „Alcybiadesa” w Sponie (1998) Waldemara Szarka, ekranizacji bestsellerowej powieści Edmunda Niziurskiego, która przyniosła aktorowi Poznańskie Koziołki w konkursie polskim Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza „Ale Kino!” w Poznaniu (1998). Niezwykle przejmujące, choć drugoplanowe role stworzył w filmach Andrzeja Wajdy – Jankiela w ekranizacji Pana Tadeusza (1999) oraz profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katyniu (2007).
Zmarł 29 października 2017 r. w wielu 81 lat.
Jerzy Armata
źródło: www.akademiapolskiegofilmu.pl
Rodzaj zdjęć::
- Do filmu (860)
- Premiera (20)
- Próbne (8)
- Scena niewykorzystana w filmie (2)
- Werk (143)
Kolor zdjęć::
- Barwny (267)
- Czarno-biały (766)
Powiązane tematy:
- 1959 - Miejsce na ziemi (1) jako aktor
- 1960 - Rozstanie (87) jako aktor
- 1960 - Rzeczywistość (3) jako aktor
- 1960 - Decyzja (4) jako aktor
- 1961 - Złoto (98) jako aktor
- 1961 - Droga na zachód (138) jako aktor
- 1961 - Samson (31) jako aktor
- 1962 - Miłość dwudziestolatków - Warszawa (64) jako aktor
- 1962 - Zerwany most (6) jako aktor
- 1963 - Rozwodów nie będzie - Zdarzenie I (7) jako aktor
- 1964 - Gdzie jesteś, Luizo? (7) jako aktor
- 1966 - Powrót na ziemię (1) jako aktor
- 1967 - Morderca zostawia ślad (18) jako aktor
- 1969 - Jarzębina czerwona (118) jako aktor
- 1970 - Na dobranoc (5) jako aktor
- 1970 - Kolumbowie (100) jako aktor
- 1971 - Gwiazda wytrwałości (26) jako aktor
- 1971 - Patrząc pod słońce (10) jako aktor
- 1972 - Trzeba zabić tę miłość (89) jako aktor
- 1974 - S.O.S. (7) jako aktor
- 1975 - Domy z deszczu. Impresja z Konstantego Paustowskiego (1) jako aktor
- 1978 - Szpital Przemienienia (13) jako aktor
- 1980 - Bez miłości (2) jako aktor
- 1980 - W biały dzień (16) jako aktor
- 1981 - Jan Serce (9) jako aktor
- 1981 - Dreszcze (6) jako aktor
- 1983 - Planeta Krawiec (2) jako aktor
- 1983 - Przeznaczenie [1983] (1) jako aktor
- 1983 - Kartka z podróży (4) jako aktor
- 1984 - Zabawa w chowanego (1) jako aktor
- 1985 - Medium (6) jako aktor
- 1986 - Cudowne dziecko (3) jako aktor
- 1986 - Nikt nie jest winien (4) jako aktor
- 1986 - Komediantka (21) jako aktor
- 1988 - Dekalog - Dekalog, siedem (13) jako aktor
- 1988 - Oszołomienie (23) jako aktor
- 1988 - Mistrz i Małgorzata (8) jako aktor
- 1990 - Ucieczka z kina "Wolność" (32) jako aktor
- 1991 - Panny i wdowy (12) jako aktor
- 1991 - Cynga (10) jako aktor
- 1991 - Halo, jestem tutaj! (5) jako aktor
- 1992 - Warszawa. Rok 5703 (18) jako aktor
- 1996 - Poznań 56 (2) jako aktor
- 2003 - Pogoda na jutro (1) jako aktor
Zdjęcia: