Biogram:
Reżyser i scenarzysta filmowy. Urodził się 7 lutego 1921 roku w Dzianowie na Wileńszczyźnie, zmarł 28 październik 2010 roku we Wrocławiu. W czasie wojny był żołnierzem AK, a następnie więźniem łagru Kaługi w Rosji. Po repatriacji w 1946 roku zamieszkał we Wrocławiu. Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Wydziału Reżyserii PWSF w Łodzi (1953), gdzie pozostawał pod opieką Antoniego Bohdziewicza. Zaczynał od reżyserowania filmów dla Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi, z którą współpracował w latach 1952-1955. Zrealizował dla niej m.in. Miniatury Kodeksu Behema (1953), uhonorowane pięć lat później Nagrodą Specjalną na festiwalu w Oberhausen. Następnie zrealizował nowelę kolarską według prozy Stanisława Dygata, która stanowiła część filmu Trzy starty (1955).
Jego debiut filmowy Zimowy zmierzch (1956) wywołał gwałtowne spory i polemiki w środowisku polskiej krytyki filmowej – na tle obowiązującej poetyki socrealistycznej film wyróżniał się nowym sposobem narracji oraz bogatą w znaczenia warstwą wizualną. W kolejnych fabułach Pigułki dla Aurelii (1958) oraz Giuseppe w Warszawie (1964) poruszał tematykę wojenną, lecz proponował jej odheroizowany obraz. Pokazał też zapomniany świat polskiej prowincji, skupiając się na obserwacji szczegółu oraz mentalności mieszkańców (Czerwone i złote, 1969, według prozy Stanisława Grochowiaka, nagroda na festiwalu w Valladolid). Dwukrotnie poruszał tematykę morską: w filmach Cała naprzód (1966) oraz Martwa fala (1970). Podjął także próbę tradycyjnej ekranizacji prozy Tadeusza Dołęgi-Mostowicza w Pamiętniku pani Hanki (1963). Na planie chętnie współpracował ze Zbigniewem Cybulskim.
Zainteresowanie Lenartowicza kulturą rosyjską znalazło odzwierciedlenie w serii filmów telewizyjnych, będących adaptacjami klasyki powieści rosyjskiej. Powstawały one na zamówienie telewizji kanadyjskiej pod koniec lat 60. Są to m.in. zrealizowane w 1967 filmy Zabijaka (ekranizacja opowiadania Turgieniewa), Upiór (Tołstoj), Poczmistrz (Puszkin). W 1979 roku wyreżyserował serial Strachy według prozy Marii Ukniewskiej, opowiadający o życiu warszawskiego środowiska aktorskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego wycofał się z czynnego uprawiania zawodu.
W 1959 roku został uhonorowany Nagrodą Miasta Wrocławia, a rok później odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi. Pod koniec życia otrzymał Złoty Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Zmarł 28 października 2010 roku we Wrocławiu.
Jego debiut filmowy Zimowy zmierzch (1956) wywołał gwałtowne spory i polemiki w środowisku polskiej krytyki filmowej – na tle obowiązującej poetyki socrealistycznej film wyróżniał się nowym sposobem narracji oraz bogatą w znaczenia warstwą wizualną. W kolejnych fabułach Pigułki dla Aurelii (1958) oraz Giuseppe w Warszawie (1964) poruszał tematykę wojenną, lecz proponował jej odheroizowany obraz. Pokazał też zapomniany świat polskiej prowincji, skupiając się na obserwacji szczegółu oraz mentalności mieszkańców (Czerwone i złote, 1969, według prozy Stanisława Grochowiaka, nagroda na festiwalu w Valladolid). Dwukrotnie poruszał tematykę morską: w filmach Cała naprzód (1966) oraz Martwa fala (1970). Podjął także próbę tradycyjnej ekranizacji prozy Tadeusza Dołęgi-Mostowicza w Pamiętniku pani Hanki (1963). Na planie chętnie współpracował ze Zbigniewem Cybulskim.
Zainteresowanie Lenartowicza kulturą rosyjską znalazło odzwierciedlenie w serii filmów telewizyjnych, będących adaptacjami klasyki powieści rosyjskiej. Powstawały one na zamówienie telewizji kanadyjskiej pod koniec lat 60. Są to m.in. zrealizowane w 1967 filmy Zabijaka (ekranizacja opowiadania Turgieniewa), Upiór (Tołstoj), Poczmistrz (Puszkin). W 1979 roku wyreżyserował serial Strachy według prozy Marii Ukniewskiej, opowiadający o życiu warszawskiego środowiska aktorskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego wycofał się z czynnego uprawiania zawodu.
W 1959 roku został uhonorowany Nagrodą Miasta Wrocławia, a rok później odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi. Pod koniec życia otrzymał Złoty Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Zmarł 28 października 2010 roku we Wrocławiu.
Jerzy Armata
źródło: www.akademiapolskiegofilmu.pl
Kolor zdjęć::
- Barwny (23)
- Czarno-biały (294)
Powiązane tematy:
- 1955 - Trzy starty - Nowela kolarska (54) jako reżyser
- 1956 - Zimowy zmierzch (6) jako reżyser
- 1957 - Kapelusz pana Anatola (2) jako gość na planie
- 1957 - Spotkania - 2 (12) jako reżyser
- 1957 - Spotkania - 4 (27) jako reżyser
- 1957 - Spotkania - 3 (2) jako reżyser
- 1958 - Pigułki dla Aurelii (51) jako reżyser
- 1959 - Zobaczymy się w niedzielę (21) jako reżyser
- 1961 - Nafta (21) jako reżyser
- 1961 - Świadectwo urodzenia - List z obozu (2) jako gość na planie
- 1963 - Pamiętnik Pani Hanki (9) jako reżyser
- 1964 - Giuseppe w Warszawie (4) jako reżyser
- 1966 - Cała naprzód (33) jako reżyser
- 1967 - Poczmistrz (4) jako reżyser
- 1967 - Fatalista (1) jako reżyser
- 1967 - Upiór (1) jako reżyser
- 1968 - Lalka [1968] (1) jako gość na planie
- 1969 - Czerwone i złote (18) jako reżyser
- 1971 - Aktorka (3) jako reżyser
- 1972 - Opętanie (39) jako reżyser
- 1972 - Uciec jak najbliżej (1) jako opiekun artystyczny
- 1976 - Za rok, za dzień, za chwilę... (4) jako reżyser
- 1983 - Szkoda twoich łez (1) jako reżyser
Zdjęcia:
