Biogram:
„Był bardzo interesującym aktorem, o ciekawej osobowości, interesującym spojrzeniu na świat. Był dobrym, prawym i koleżeńskim człowiekiem. On nie miał w sobie za grosz agresji – spokojny, opanowany. Jego dobroć można było wyczytać z jego błękitnych oczu” – powiedział o nim Jan Peszek, niegdysiejszy kolega ze Starego Teatru, we wspomnieniu pośmiertnym.
Urodził się 18 marca 1956 roku w Sianowie k. Koszalina – zmarł 25 maja 2011 roku w Tarnowie. Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (1980). Występował w teatrach: im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1979-1980), Polskim w Warszawie (1980-1981), Starym w Krakowie (1981-1990), Studio w Warszawie (1993-1996), im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1996-1997), Polskim w Szczecinie (1998-2001), Dramatycznym w Koszalinie (2003-2005), im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (2008-2011). Zajmował się także reżyserią teatralną.
Na ekranie telewizyjnym zadebiutował jeszcze podczas studiów, wcielając się w epizodyczną rolę służącego w serialu Jana Rybkowskiego Rodzina Połanieckich (1978). W kinie pojawił się po raz pierwszy trzy lata później – także w epizodzie – w filmie Feliksa Falka Był jazz (1981), ale już w roku następnym otrzymał główną rolę od Wojciecha Wójcika w Karate po polsku (1982), która przyniosła mu Złoty Ekran (1986) oraz Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego (1987). W uzasadnieniu werdyktów obu trofeów wymieniono również nie mniej udane kreacje Żentary w: miniserialu Jerzego Domaradzkiego Trzy młyny (1984), zrealizowanym na kanwie opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza, w którym zagrał księdza Władysława Rybę, oraz w Siekierezadzie (1985) Witolda Leszczyńskiego, ekranizacji popularnej powieści Edwarda Stachury, której bohater – młody poeta Janek Pradera – nie mogąc się pogodzić z bezdusznością i okrucieństwem cywilizacji, uciekał gdzieś „na skraj świata".
Żentara zagrał wiele interesujących – niezwykle różnorodnych – ról, m.in. tytułowego bohatera w filmie Krzysztofa Zanussiego Życie za życie. Maksymilian Kolbe (1990) czy Charlesa Enaka – kosmonautę, który odmawia powrotu na Ziemię, we frapującej opowieści Sławomira Idziaka Enak (1992), ale żadna z nich nie dorównała poziomem tym pierwszym.
Urodził się 18 marca 1956 roku w Sianowie k. Koszalina – zmarł 25 maja 2011 roku w Tarnowie. Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (1980). Występował w teatrach: im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1979-1980), Polskim w Warszawie (1980-1981), Starym w Krakowie (1981-1990), Studio w Warszawie (1993-1996), im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1996-1997), Polskim w Szczecinie (1998-2001), Dramatycznym w Koszalinie (2003-2005), im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (2008-2011). Zajmował się także reżyserią teatralną.
Na ekranie telewizyjnym zadebiutował jeszcze podczas studiów, wcielając się w epizodyczną rolę służącego w serialu Jana Rybkowskiego Rodzina Połanieckich (1978). W kinie pojawił się po raz pierwszy trzy lata później – także w epizodzie – w filmie Feliksa Falka Był jazz (1981), ale już w roku następnym otrzymał główną rolę od Wojciecha Wójcika w Karate po polsku (1982), która przyniosła mu Złoty Ekran (1986) oraz Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego (1987). W uzasadnieniu werdyktów obu trofeów wymieniono również nie mniej udane kreacje Żentary w: miniserialu Jerzego Domaradzkiego Trzy młyny (1984), zrealizowanym na kanwie opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza, w którym zagrał księdza Władysława Rybę, oraz w Siekierezadzie (1985) Witolda Leszczyńskiego, ekranizacji popularnej powieści Edwarda Stachury, której bohater – młody poeta Janek Pradera – nie mogąc się pogodzić z bezdusznością i okrucieństwem cywilizacji, uciekał gdzieś „na skraj świata".
Żentara zagrał wiele interesujących – niezwykle różnorodnych – ról, m.in. tytułowego bohatera w filmie Krzysztofa Zanussiego Życie za życie. Maksymilian Kolbe (1990) czy Charlesa Enaka – kosmonautę, który odmawia powrotu na Ziemię, we frapującej opowieści Sławomira Idziaka Enak (1992), ale żadna z nich nie dorównała poziomem tym pierwszym.
Jerzy Armata
źródło: www.akademiapolskiegofilmu.pl
Kolor zdjęć::
- Barwny (253)
- Czarno-biały (165)
Powiązane tematy:
- 1981 - Był jazz (1) jako aktor
- 1982 - Karate po polsku (99) jako aktor
- 1982 - Austeria (42) jako aktor
- 1983 - Wedle wyroków Twoich... (25) jako aktor
- 1984 - Trzy młyny (1) jako aktor
- 1985 - Siekierezada (46) jako aktor
- 1985 - C. K. Dezerterzy (7) jako aktor
- 1985 - Sam pośród swoich (3) jako aktor
- 1986 - Zygfryd (4) jako aktor
- 1987 - Opowieść Harleya (1) jako aktor
- 1987 - Anioł w szafie (32) jako aktor
- 1987 - Jedenaste przykazanie (8) jako aktor
- 1987 - Sala nr 6 (8) jako aktor
- 1987 - Łuk Erosa (7) jako aktor
- 1989 - Tryumf ducha (9) jako aktor
- 1990 - Życie za życie. Maksymilian Kolbe (11) jako aktor
- 1991 - Przeklęta Ameryka (27) jako aktor
- 1992 - Enak (30) jako aktor
- 1992 - Piękna nieznajoma (36) jako aktor
- 1993 - Nowe przygody Arsena Lupin - Casarska tabakiera (21) jako aktor
Zdjęcia:
